Gönüller Sultanı Hz. Muhammed'İn (Sav) Hayatı

Allah Resulü (sav) akılların öğretmeni, nefislerin terbiyecisi ve kalplerin sevgilisi idi. Onu gören herkes onu canından çok sevdi. O her şeyden önce gönüller Fatih’idir. Onun tevhid davasını, şefkat ve merhametini, İslam’ı insanlara anlatmak ve sevdirmek için gösterdiği gayreti ve her şeyden daha çok gönülleri fethedişini anlatmak için yazılmıştır bu kitap. Kaynaklar taranırken en çok ve en sık karşılaşılan ifade şu olmuştur: "Anam, babam, canım sana feda olsun ya Resulellah!" Herkes onu canından bile çok seviyordu. Hz. Yasir ve Hz. Sümeyye onun getirdiği hakikat uğrunda her türlü eziyete katlanarak canlarını feda ettiler. Hz. Musab zengin bir aile çocuğu idi, genç yaşta iman etti, annesinin baskıları üzerine evi terk etti ve Resulüllah’a iltica etti, sonra da Habeşistan’a hicret etti. Akabe’de Medineliler Müslüman olup kendilerine İslam’ı anlatacak bir öğretmen isteyince Allah Resulü (sav) onu Medine’ye gönderdi. Bir yıl sonra hac mevsimi Mekke’ye geldi, önce Gönüller Sultanı’nı (sav) ziyaret etti, sonra annesi Hünas’ı. Annesi önce kendisine gelmediği için sitem edince "Önce Resulüllah, onu kimseye tercih edemem!" dedi. Onu herkesten çok seviyordu. Peygamberimizi (sav) seven sahabenin fedakârlığı göz yaşartacak nitelikte ve fevkalade. İlk Müslümanlar Kureyş müşriklerinin yaptığı işkencelere rağmen inançlarından taviz vermediler, İslam’ı daha iyi yaşayabilmek için Habeşistan’a hicret ettiler. Akabe’de Müslüman olan Medineliler canları pahasına Peygamberimizi (sav) koruma sözü verdiler; Bedir, Uhut, Hendek, Mu’te ve Huneyn’de sözlerinde durdular; İslam’ı dünyaya yaymak için hiçbir fedakârlıktan kaçınmadılar. Mute’de üç bin kişilik sahabe ordusu, 100 bin kişilik Bizans ordusunu yendi. İmparator Heraklius, komutanlarına niçin yenildiklerini sorduğu zaman şu cevabı aldı: "Bizim yaşamak için koştuğumuz gibi ölüme koşuyorlar, ölmekten korkmuyorlar."